Als New Orleans native bracht Bryan Lee eind 2009 zijn nieuwste album uit na zijn ‘Katrina Was Her Name’ uit 2007 als gevolg van de alles vernietigende orkaan ‘Katrina’ die toen New Orleans letterlijk en figuurlijk plat legde. De man waar je gezellig kan mee babbelen en bijzonder humoristisch uit de hoek kan komen wanneer het zijn  veel jongere vrouw betreft komt op 03 april naar ons land en meer bepaald naar Bierbeek waar Johan en de zijnen hun jaarlijkse ontmoeting met de blues organiseren.

Deze nieuwe ‘My Lady Don’t Love My Lady’ werd ‘geproduced’  door niemand minder dan Duke Robillard  en dit is toch al de 3de maal dat hij voor deze job tekent bij Bryan Lee. Verder krijgt Bryan hier hulp van niemand minder dan Buddy Guy en ook van een andere NO inwoner, namelijk Kenny Wayne Sheperd en deze laatste geeft op ‘Let Me Up I’ve Had Enough’ een heerlijke gitaarsolo weg welk Buddy Guy komt overdoen op ‘Early In The Morning, een nummer van Junior Wells.

Nu is Bryan Lee altijd wel genieten wanneer hij speelt en dit was ook nog vorig jaar het geval op 12 maart in Move2Blues te Hasselt waar we samen bijna de tijd vergaten tijdens onze babbel maar stilletjes hopen we toch dat Bryan Lee met de hele reutemeteut komt opdagen waarmee hij dit album heeft opgenomen want dat is inclusief blazers en keyboards.

Twaalf tracks vinden we terug op ‘My Lady Don’t Love My Lady’ waarvan er 3 zijn geschreven door Bryan Lee himself. Merendeel stompende Chicago blues en de titeltrack ‘My Lady Don’t Love My Lady’ is daar geen uitzondering op en op deze old school blues beschrijft Bryan Lee zijn liefde voor zijn gitaar of wat dacht je bij deze titel…prachtig nummer met een sterke solo van Doug James op sax.

Opener van dit album is er eentje van Dr. John en daarmee is de piano ( David Maxwell) wel haast verplicht aanwezig op dit album waar we ons niet over horen klagen. Op nummer 2 krijgen we een oudje van James Brown (1956) en dit ‘I Don’t Know’ is een storytellend nummer dat er altijd wel ingaat alsook het vettige Chicago bluesje 'Too Many Wolves'.

Rhythm & Blues uit de goede oude tijd met New Orleans invloeden dan denken we natuurlijk ook aan Earl King en dan komen we bij ‘Three Can Play The Game’  welk een nummer is van Earl king maar hier krachtige wordt gebracht door Bryan Lee met een doordringende Doug James.

Sterk, mooi, een lekker luisterend album dat zeer professioneel is ineengestoken door Duke Robillard en zeker nummers als ‘me and My Music dragen Duke’s signature en nu maar hopen dat zijn appearance in Bierbeek Blues’d Up van hetzelfde allooi is en dan zit het daar wel snor…

Terugkomend op de titeltrack…zou het niet wonderlijk zijn moesten we BB King’s Lady, ‘Lucille’ en de 'Lady' van Bryan eens samen konden bezig horen want dat moet ‘heavenly’ zijn evenals #6 ‘Heartbreaker’ en nu beginnen we gewoon opnieuw met de volumeknop een ietsje hoger en het resultaat is 'noise with the boys'...ain't that funky!